วันอังคารที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

พระพุทธพจน์ หมวด ๒๑ - ๒๕

  • ๒๗๓. ยอดแห่งมรรคา คืออัษฎางคิกมรรค
    ยอดแห่งสัจจะ คืออริยสัจสี่ประการ
    ยอดแห่งธรรม คือความปราศจากราคะ
    ยอดแห่งมนุษย์ คือพระผู้เห็นแจ้ง


    ๒๗๔. มีทางนี้เท่านั้น ไม่มีทางอื่น
    ที่จะนำไปสู่ความบริสุทธิ์แห่งทัศนะ
    พวกเธอจงเดินตามทางนี้เถิด
    ทางสายนี้พญามารมักเดินหลงเสมอ



พระพุทธพจน์ หมวด ๑๖ - ๒๐

  • ๒๗๓. ยอดแห่งมรรคา คืออัษฎางคิกมรรค
    ยอดแห่งสัจจะ คืออริยสัจสี่ประการ
    ยอดแห่งธรรม คือความปราศจากราคะ
    ยอดแห่งมนุษย์ คือพระผู้เห็นแจ้ง


    ๒๗๔. มีทางนี้เท่านั้น ไม่มีทางอื่น
    ที่จะนำไปสู่ความบริสุทธิ์แห่งทัศนะ
    พวกเธอจงเดินตามทางนี้เถิด
    ทางสายนี้พญามารมักเดินหลงเสมอ



พระพุทธพจน์ หมวด ๑๑ - ๑๕

  • ๑๙๗.ในหมู่มนุษย์ ผู้จองเวรกัน
    พวกเราไม่จองเวรใคร
    ช่างอยู่สบายจริงหนอ
    ในหมู่มนุษย์ผู้เต็มไปด้วยเวร
    พวกเราอยู่อย่างปราศจากเวร


    ๑๙๘. ในหมู่มนุษย์ ผู้มีกิเลส
    พวกเราหมดกิเลสแล้ว
    ช่างอยู่สุขสบายจริงหนอ
    ในหมู่มนุษย์ ผู้มีกิเลส
    พวกเราอยู่ปราศจากกิเลส



พระพุทธพจน์ หมวด ๖ - ๑๐

  • ๑๒๙. สัตว์ทั้งหมดกลัวโทษทัณฑ์
    สัตว์ทั้งหมดกลัวความตาย
    เปรียบตนเองกับผู้อื่นอย่างนี้แล้ว
    ไม่ควรฆ่าเอง ไม่ควรสั่งให้คนอื่นฆ่า



    ๑๓๐. สัตว์ทั้งหมดกลัวโทษทัณฑ์
    สัตว์ทั้งหมดรักชีวิตของตน
    เปรียบตนเองกับคนอื่นอย่างนี้แล้ว
    ไม่ควรฆ่าเอง ไม่ควรสั่งให้คนอื่นฆ่า



พระพุทธพจน์ หมวด ๑ - ๕

  • ๖๐.ราตรีนาน สำหรับคนนอนไม่หลับ
    ระยะทางโยชน์หนึ่งไกล สำหรับผู้ล้าแล้ว
    สังสารวัฎยาวนาน สำหรับคนพาล
    ผู้ไม่รู้แจ้งพระสัทธรรม


    ๖๑. หากแสวงหาไม่พบเพื่อนที่ดีกว่าตน
    หรือเพื่อนที่เสมอกับตน
    ก็พึงเที่ยวไปคนเดียว
    เพราะมิตรภาพ ไม่มีในหมู่คนพาล